De Australische Herdershond

• Geplaatst op 5 April 2021
• Geplaatst in Dierenprofiel
• 0

De Australian Shepherd is een liefdevolle hond die het niet aan karakter ontbreekt. Deze honden zijn gebouwd voor activiteit en werk, en hebben alle fysieke en mentale vaardigheden die nodig zijn om een verscheidenheid van taken te volbrengen. Middelgroot, beweeglijk en intelligent, passen ze perfect in het gezinsleven en passen ze zich aan verschillende leefomgevingen aan, op voorwaarde dat ze zich niet vervelen.

Zijn verhaal:

In tegenstelling tot wat zijn naam doet vermoeden, is de Australische herder niet inheems in Australië, maar in de Verenigde Staten. Het waren Amerikaanse boeren die het ras in 1900 ontwikkelden om een hond te hebben die in staat was vee te hoeden.
Hoewel veel theorieën worden betwist, is de ware oorsprong van dit ras Baskisch: de voorouders van de Australische herder waren honden van Baskische oorsprong die naar Noord-Amerika en later naar Australië werden geïmporteerd.

Verschijning:

De Australian Shepherd heeft een halflange vacht, vrij recht of zelfs golvend en zacht.
Er zijn 4 verschillende vachttypes: zwart en rood driekleur, red merle en blue merle met of zonder witte vlekken of tan aftekeningen.
Hij heeft amandelvormige ogen, bitter, blauw, bruin of alle kleuren die daarbij horen. Hij is langer dan hij lang is, met een rechte staart van minder dan 10 cm.

Karakter en gedrag:

De Australische herder is van nature nieuwsgierig. Hij is in staat een kudde te bewaken omdat hij een hond is met een grote intelligentie. Hij is ook zeer trouw, en kan zich zonder enig probleem aanpassen aan het gezinsleven. Hij is echter niet gemaakt voor een leven in een appartement, het is een hond die grote ruimtes nodig heeft.

Interview:

Wat zijn eten betreft, zal je geen probleem hebben om hem te voeden want hij is een gulzige hond! Het is ook om die reden dat het van essentieel belang is met hem te spelen, zodat hij een regelmatige lichaamsbeweging beoefent.

Gezondheid:

De levensverwachting is ongeveer 12-15 jaar. Hij kan worden blootgesteld aan oogafwijkingen tot blindheid aan toe, zodat een jaarlijkse controle de voorkeur verdient om oogproblemen te voorkomen.
Bovendien is hij vatbaar voor heup- en elleboogdysplasie en epilepsie.